راهنمای خرید مودم ADSL

در حالت کلی کاربران اینترنت می‌توانند به دو صورت Dial-up و ADSL به دنیای مجازی راه پیدا کنند. این دو تکنولوژی تفاوت‌های زیادی با هم دارند و زمانی می‌توانید بهترین را انتخاب کنید که آگاهی کامل از نحوه عملکرد و میزان هزینه تحمیلی به شما را داشته باشید.

اولین دسترسی به اینترنت توسط Dial-up صورت پذیرفت که به خاطر سرعت پایین و اشغالی خط تلفن دارای معایب زیادی از نظر کاربران بود، این تکنولوژی به وسیله ایجاد یک Dial-up connections توسط کاربر روی سیستم‌عامل خود و گرفتن شماره خدمات‌دهنده اینترنتی به همراه شناسه کاربری و رمز عبور میسر می‌شد. ارتباط دایال‌آپ این امکان را به شما می‌دهد که توسط یک مودم استاندارد K56 به اینترنت متصل شوید. در واقع رایانه شما به وسیله شماره تلفن خدمات‌دهنده اینترنتی و با استفاده از ارتباط دایال‌آپ می‌تواند به دنیای اینترنت دسترسی داشته باشد. مشکل بزرگ این نوع اتصال، سرعت اینترنت است زیرا این تکنولوژی پهنای باند 56 کیلوبیت بر ثانیه را فراهم می‌کند که معادل هفت کیلوبایت بر ثانیه است، هر چند به این سرعت هم خیلی کم نزدیک می‌شود. برای تخمین مدت‌زمان باز کردن یک صفحه می‌توان مثالی بیان کرد که برای شما مشهود باشد؛ یک صفحه وب ساده و بدون عوامل گرافیکی زیاد معمولا 50 کیلوبایت حجم دارد که با سرعت 7 کلیوبایت بر ثانیه، در حدود 7 ثانیه طول می‌کشد تا صفحه مورد نظر شما باز شود و به این مقدار باید زمان لازم برای ارسال درخواست و پاسخ را هم اضافه کرد. اما فقط مشکل در اینجا نمود پیدا نمی‌کند زیرا بعضی از صفحات از حجم بالایی برخوردار هستند که با این سرعت زمان زیادی صرف می‌شود. یکی دیگر از معایب این اتصال هزینه بسیار بالای تلفن برای کاربران است که لزوم استفاده از تکنولوژی  ADSL  را هر روز برجسته‌‌تر می‌کند.

ADSL

ADSL مخفف واژه Asymmetric Digital Subscriber Line  است؛ یعنی خط مشترک دیجیتال نامتقارن. بر این اساس علت مشترک بودن، به اشتراک گذاشتن خطوط ADSL برای کابران است. در این صورت برای خرید ADSL با سرعت 128 کیلوبیت بر ثانیه باید این سرعت را بر عدد هشت تقسیم کنید که در حدود 16 کیلوبایت بر ثانیه قابلیت دانلود دارد اما بعضی از خدمات‌دهنده‌های اینترنتی می‌توانند با باز گذاشتن پهنای باند منطقه این سرعت را چندین برابر افزایش دهند.

عبارت دیجیتال به علت استفاده از دستگاهی به نام DSLAM است.  DSLAMاتصالات مربوط به تعدادی از مشترکین را گرفته و آنها را به یک اتصال با ظرفیت بالا برای ارسال بر روی اینترنت تبدیل می‌کند. دستگاه‌های DSLAM دارای انعطاف لازم در خصوص استفاده از خطوط DSL متفاوت هستند. یکی از تفاوت‌های مهم بین ADSL و مودم‌های کابلی (Dial-up) نحوه برخورد و رفتار DSLAM است. کاربران مودم‌های کابلی از یک شبکه بسته به صورت اشتراکی استفاده می‌کنند. در چنین مواردی است که همزمان با افزایش تعداد کاربران، کارایی آنها تنزل پیدا خواهد کرد. ADSL برای هر یک از کاربران یک ارتباط اختصاصی ایجاد و آن را به  DSLAM متصل می‌کند. بدین ترتیب همزمان با افزایش کاربران، کارایی مربوطه کاهش پیدا نخواهد کرد. وضعیت فوق تا زمانی که کاربران از تمام ظرفیت موجود خط ارتباطی با اینترنت استفاده نکرده باشند، ادامه خواهد یافت. در صورت استفاده از تمام ظرفیت خط ارتباطی اینترنت، مراکز ارائه‌دهنده سرویس DSL می‌توانند نسبت به ارتقای خط ارتباطی اینترنت اقدام کنند تا تمام مشترکین متصل‌شده به DSLAM دارای کارایی مطلوب در زمینه استفاده از اینترنت شوند.

علت نامتقارن بودن این است که سرعت ارسال با دریافت برابر نیست. خطوط ADSL به وسیله دستگاه کوچکی به نام Splitter خط تلفن را به دو کانال مجزا تقسیم می‌کنند؛ یک کانال برای ارتباط تلفنی و یک کانال برای ارسال و دریافت داده‌ها و اطلاعات از اینترنت است. اگر دستگاه Splitter وجود نداشته باشد هنگام مکالمات تلفنی صدای نویزی به گوش می‌رسد که سبب ایجاد اختلال می‌شود، از این رو دستگاه مورد نظر کارایی بالایی دارد. برای استفاده از این تکنولوژی سیم‌های مسی بهترین گزینه برای ارائه اینترنت پرسرعت هستند زیرا این سیم‌ها قابلیت پهنای باند بالایی دارند و می‌توانند در کنار صوت، بسته‌‌های اطلاعاتی را نیز منتقل کنند. ADSL یکی از خانواده‌های DSL است، یعنی در اصل xDSL مشخص می‌کند که اینترنت شما از کدام خانواده است. این خطوط از تمامی پهنای موجود در خطوط مسی دوطرفه استفاده می‌کنند تا بالاترین سرعت ممکن در ثانیه را ارائه دهند. DSLها به دو نوع کلی تفسیم می‌شوند:

1-Asymmetric DSL: نامتقارن؛ سرعت ارسال و دریافت برابر نیست.

2- Symmetric DSL (SDSL): متقارن؛ سرعت ارسال و دریافت برابر است.

در ADSLهای معمولی سرعت ارسال داده از 128 کیلوبیت بر ثانیه آغاز می‌شود و تا هشت مگابیت بر ثانیه افزایش می‌یابد. حداقل سرعت دریافت داده نیز 64 کیلوبیت بر ثانیه ‌است و می‌تواند از 1024 کیلوبیت بر ثانیه نیز بیشتر شود، به همین دلیل به این نوع اینترنت، اینترنت نامتقارن می‌گویند زیرا ارسال با دریافت برابر نیست. نسخه جدیدتر با نام  ADSL2 امکان دانلود اطلاعات با سرعت 12 مگابایت بر ثانیه را فراهم می‌آورد. ADSL 2+ امکان دانلود با سرعت 24 مگابیت‌ بر‌ثانیه را میسر می‌سازد.  ADSL 2+ با افزایش سرعت و پهنای باند شرایط استفاده بهتر را فراهم می‌کند، همچنین شفافیت صدا در مکالمات تلفنی بهبود چشمگیری یافته است، بنابراین در حال حاضر استفاده از ADSL 2+ را برای کاربران پیشنهاد می‌کنیم. البته این مورد باید توسط خدمات‌دهنده اینترنتی مورد توجه قرار گیرد، با این حال می‌توان گفت به دلیل عدم ارائه سرعت‌های بالا روی سیم‌های مسی برای کاربران ایرانی این گزینه در انتخاب سرویس‌دهنده اولویت چندانی نخواهد داشت.

برای تهیه یک خط ADSL کلیات انتخاب سرویس مناسب بیان شد. نکته مهم و قابل توجه تهیه مودم است که در اینجا به معرفی مشخصات برجسته یک مودم خوب جهت برطرف کردن نیازهای شما می‌پردازیم.

مودم‌های ADSL دارای دو مدل هستند، یک مدل بدون وایرلس و مدل دیگر با پشتیبانی از وایرلس که می‌توان آنها را از بازار تهیه کرد. وایرلس به شبکه بی‌سیم گفته می‌شود و مودم‌هایی که دارای این گزینه هستند می‌توانند چندین کاربر را از طریق شبکه بی‌سیم حمایت کنند.

مودم‌های بدون وایرلس معمولا دارای یک پورت اترنت (پورت شبکه) و یک پورت یو‌اس‌بی هستند که برای راه‌اندازی پورت یو‌اس‌بی حتما باید درایور مودم خود را روی سیستم نصب کنید تا بتوانید از امکان یو‌اس‌بی استفاده کنید، ضمنا می‌توانید مودم‌های بدون وایرلس را از طریق دو رایانه به کار برید؛ با یک رایانه توسط پورت اترنت و با رایانه دیگر به وسیله پورت یواس‌بی به اینترنت متصل می‌شوید. به خاطر داشته باشید که با کاربرد دو رایانه برای خطوط ADSL پهنای باند شما حدودا نصف می‌شود.

مودم‌های دارای وایرلس امکانات بیشتری نسبت به مودم‌های بدون وایرلس در اختیار شما قرار می‌دهند زیرا مودم‌های وایرلس از چهار پورت اترنت به همراه وایرلس بهره برده‌اند که از این لحاظ برای رایانه‌های دارای تکنولوژی وایرلس مثل لپ‌تاپ‌ها یا رایانه‌های رومیزی دارای کارت شبکه وایرلس انتخاب خوبی به شمار می‌آیند. خرید مودم‌های وایرلس از حساسیت بیشتری برخوردار است چرا که برای استفاده از وایرلس آن باید شرایط منزل و ساختمان خود را مد نظر قرار دهید.

برای تهیه مودم‌های با چهار پورت دیگر احتیاجی به خرید هاب یا سوییچ برای اتصال رایانه‌ها به اینترنت ندارید زیرا با پورت‌های مودم نه‌تنها می‌توانید چهار رایانه را به اینترنت متصل کنید، بلکه می‌توانید از آنها به عنوان سوییچ نیز استفاده کنید و رایانه‌های مورد نظر شما می‌توانند علاوه بر برخورداری از اینترنت مثل شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

مودم‌های وایرلس دارای مشخصاتی هستند که حین خرید باید به آنها توجه داشت و بر اساس نیاز و مقدار هزینه خود هر یک از مودم‌های مناسب را تهیه کرد. استانداردهای وایرلس در مودم‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا قصد شما از تهیه مودم وایرلس این بوده که بتوانید از این مودم در هر کجای منزل‌ که لپ‌تاپ یا موبایل‌تان قرار دارد به اینترنت متصل شوید و به راحتی از وایرلس بودن مودم خود لذت ببرید. به همین دلیل وایرلس دارای استانداردهایی است، این استانداردها برای انتخاب بسیار مهم هستند؛ استاندارد x802.11 دارای انواعی است که هر کدام با سرعت و کیفیت متفاوتی ارائه می‌شوند.

802.11a: این استاندارد به عنوان استاندارد مسنوخ‌شده شناخته می‌شود. بعد از این استاندارد، به ترتیب استانداردهای 802.11b، 802.11g و 802.11n معرفی شدند که در سال 2005 استاندارد 802.11n معرفی و به عنوان بهترین استاندارد شناخته شد. شاید برای شما این سوال مطرح شود که استانداردها برای مودم وایرلس چه کاربردی دارند؟ این استانداردها برای مشخص شدن سرعت انتقال اطلاعات چه در شبکه محلی و چه در انتقال داده‌های اینترنتی استفاده می‌شوند. به جدول زیر توجه کنید.

البته قابل توجه است که هر کدام از این استانداردها حد فاصل مشخصی را پشتیبانی می‌کنند و کاربر برای استفاده از وایرلس در منزل خود باید به مسافت‌های پشتیبانی‌شده توجه زیادی داشته باشد.

برد یک شبکه محلی بی‌سیم به نوع نقطه دسترسی یا مسیریاب بی‌سیم مورد استفاده بستگی دارد که شامل موارد زیر هستند (مسافت‌ها به صورت حدودی عنوان شده‌اند):

پروتکل 802.11a  دارای باند فرکانسی 5GHz و برد داخلی 25 متر و برد خارجی 75 متر.

پروتکل 802.11b دارای باند فرکانسی 2.4GHz و برد داخلی 35 متر و برد خارجی 100 متر.

پروتکل 802.11g دارای باند فرکانسی 2.4GHz و برد داخلی 25 متر و برد خارجی 75 متر.

پروتکل 802.11n دارای باند فرکانسی 2.4GHz و برد داخلی 50 متر و برد خارجی 126 متر.

موانع (مانند دیوار) می‌توانند برد یک شبکه محلی بی‌سیم را حدود 25 درصد یا بیشتر کاهش دهند. به این دلیل که سیگنال‌های رادیویی استفاده‌شده در استاندارد 802.11a بالاتر از استاندارد 802.11b/g هستند و به موانع نیز حساس‌تر هستند. تداخل امواج ساطع‌شده از اجاق‌های مایکروویو و دیگر تجهیزات مانند تلفن‌های بی‌سیم نیز می‌تواند روی برد شبکه تاثیرگذار باشد. مانند استانداردهای 802.11b و 802.11g، این تجهیزات نیز از باند فرکانسی 2.4GHz استفاده می‌کنند، بنابراین امکان تداخل میان آنها وجود دارد.

پورت‌های مودم یکی از مهم‌ترین مشخصات این تجهیزات هستندکه در مودم‌های وایرلس معمولا از چهار پورت تشکیل می‌شود. پورت اترنت برای ارتباطات شبکه استفاده می‌شود. هنگام اتصال این پورت به سوکت شبکه در کارت شبکه برای صحت اتصال چراغی در جلوی مودم روشن می‌شود که تایید می‌کند اتصال برقرار است. اگر هنگام اتصال چراغ جلوی مودم خاموش بود حتما مشکلی رخ داده است. پورت DSL نیز در تمامی مودم‌ها وجود دارد و محل اتصال کابل تلفن به مودم است. برخی از مودم‌ها دارای یک اسپلیتر درونی هستند که صوت را از دیتا جدا می‌کند ولی این مورد معمولا به صورت مستقل دیده می‌شود تا بتوان از خروجی دوگانه آن برای مودم و تلفن بهره برد.

روی برخی از مودم‌هایی که دارای شبکه وایرلس هستند دکمه‌ای به نام WPS قرار دارد که مخفف Wi-Fi Protected Setup است و استانداردی برای برقرار کردن شبکه‌های بی‌سیم خانگی به شکلی امن و آسان است. این استاندارد چهار سال پیش توسط اتحادیه Wi-Fi Alliance به صورت رسمی آغاز شد. هدف این استاندارد تسهیل روند پیکربندی امنیتی شبکه‌های بی‌سیم بوده و به همین دلیل است که قبلا Wi-Fi Simple Config نامیده می‌شده است. این پروتکل به منظور میسر کردن امنیت برای کاربرانی طراحی شده که اطلاعات کمی در مورد امنیت شبکه‌های بی‌سیم دارند و ممکن است در میان گزینه‌های موجود برای برقراری محدودیت دسترسی در شبکه‌های بی‌سیم سردرگم شوند. این استاندارد احتمال دارد در تمامی مودم‌ها پشتیبانی نشود اما اگر مودمی از این استاندارد پشتیبانی کند از لحاظ تامین امنیت برای کاربرانی که اطلاعات کافی جهت ایجاد ارتباط امن ندارند مفید است.

دکمه Reset برای مودم بسیار کاربردی است زیرا هنگام بروز خطا حین پیکربندی مودم می‌توان مودم را به حالت اول کارخانه برگرداند. بعضی از مودم‌ها در زمان Reset باید خاموش شوند و در برخی‌ از آنها می‌توان حین روشن بودن این کار را انجام داد، برای این کار دکمه Reset را به مدت چند ثانیه نگه دارید تا پیکربندی مودم به حالت اولیه برگردد.

چراغ‌های ADSL در جلوی مودم برای مشخص شدن ارتباط مودم با رایانه و همچنین اینترنت قرار داده شده‌اند و معمولا شامل دکمه POWER، چهار چراغ اتصال پورت، Ethernet، چراغ وایرلس، چراغ اتصال DSL و چراغ برقراری ارتباط با اینترنت است.

در مودم‌های وایرلس معمولا برای قدرت انتقال اطلاعات توسط آنتن وایرلس مودم مشخصاتی وجود دارد که Transmit Power نامیده می‌شود و قدرت فرستادن اطلاعات را برای رایانه‌های اطراف بیان می‌کند که با واحد dbm سنجیده می‌شود، هر چه این عدد بیشتر باشد قدرت پوشش آنتن مودم وایرلس بیشتر می‌شود.

مشخصه‌های امنیتی برای وایرلس یکی دیگر از موارد مهم در مودم‌هاست چرا که ارائه امنیت برای کاربرانی که اطلاعات کافی نسبت به تامین امنیت وایرلس خود ندارند بسیار مورد اهمیت است. به طور کلی تضمین امنیت اطلاعات در شبکه‌های بی‌سیم بسیار پیچیده‌تر از شبکه‌های سیمی است.

از استانداردهای امنیتی موجود برای وایرلس که مودم‌ها از آنها پشتیبانی می‌کنند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

WEP=Wired Equivalent Privacy: این استاندارد از قدیمی‌ترین استانداردهای موجود است که در سال 1999 معرفی شد و قصد آن ایجاد امنیت در شبکه‌های بی‌سیم و سازگاری دستگاه‌ها با هم بود. البته این استاندارد از امنیت خوبی برخوردار نیست و علت پیدایشWAP برای رفع این مشکلات بود.

WPA=Wi-Fi Protected Access: این استاندارد دارای دو نسخه است؛ WAP 1 و WAP 2. همان‌طور که مشخص است، WAP 2 تکامل‌یافته WAP 1 است که از امنیت خوبی برخوردار است و می‌تواند به عنوان ایجاد امنیت برای کاربران استفاده شود. این امنیت برای شرکت‌ها و سازمان‌ها مفید است زیرا در حال حاضر تمامی تولیدکنندگان از این استاندارد حمایت می‌کنند و جایگاه خوبی بین مدیران شبکه بی‌سیم داراست. WAP 2 با استفاده از استاندارد رمزگذاری پیشرفته AES رمزنگاری می‌شد که دارای الگوریتم‌های پیشرفته است و می‌توان به آن اعتماد کرد.

معمولا رمزنگاری اطلاعات به دو صورت 64 بیتی و 128 بیتی است و روش‌های 256 بیتی در مودم‌های عادی کمتر استفاده می‌شود؛ یعنی مودم اطلاعات را برای ارسال از طریق وایرلس به صورت 64 بیت و 128 بیت رمزنگاری کرده و برای مقصد ارسال می‌کند. اگر در بین راه اطلاعات به جای دیگری منتقل شود اطلاعات نامعلوم و نامفهوم می‌شوند و طرف مقابل جهت دسترسی به اطلاعات شخصی کاربر دچار مشکل می‌شود اما در مقصد از طریق کلیدی که مودم پیش از ارسال بسته‌ها فرستاده است به راحتی رمزگشایی شده و کاربر مجاز در مقصد می‌تواند بدون هیچ مشکلی اطلاعات را مشاهده کند.

ساختار رمزنگاری WAP 1  بر اساس پروتکل TKIP اما WAP 2 بر اساس پروتکل AES تنظیم شده که قدرت رمزنگاری قوی‌تری نسبت به TKIP داراست و برای رمزنگاری اطلاعات ارسالی این گزینه یعنی WAP 2AES پیشنهاد می‌شود.
Firewall SPI در مودم‌ها برای امنیت و نفوذناپذیری دستگاه دریافت‌کننده اینترنت استفاده می‌شود که از مشخصه‌های بسیار مهم و قابل استفاده برای کاربران بوده زیرا از ورود اطلاعات نامعلوم و خراب جلوگیری می‌کند و برای تهیه مودم باید به این نکته توجه کنید.